Pony tussen de paarden
‘We gingen het eigenlijk gewoon eens proberen’
Met je pony tussen de paarden starten? Deze leden doen het gewoon. Of eigenlijk helemaal niet zo gewoon, maar met succes! Deze vier ponyruiters vertellen ons over hun toppers en hoe hun overgang naar de paarden verliep.
Tekst Tessa van Daalen Beeld Diana Bloemendal
Siebe:
‘Vervelende opmerkingen? Nee, die krijg ik nooit zo bij de paarden’
Siebe: ‘Ik ben goed in springen en dat doe ik het liefste’
Siebe Leemans: ‘Voodstock wil altijd meewerken’
De bijna vijftienjarige Siebe Leemans is een ervaren springruiter bij de pony’s, met vele zeges op zijn naam. Hij nam onlangs bij gebrek aan wedstrijden in Nederland door de coronamaatregelen twee D-pony’s mee naar een wedstrijd voor paarden in België. Geen probleem voor Siebe. Hij vormt sinds een jaar een combinatie met de twaalfjarige schimmel Voodstock, waarmee hij al parcoursen van 1,30 meter heeft overwonnen. ‘Dit is maar 1,20 meter, dus de hoogte kan hij aan. Hij heeft een grote galopsprong, dus ik heb geen moeite met de afstanden. Addrigoolle Sally hebben we nog niet zo lang en met haar wordt het de eerste keer. Ze heeft al met de vorige eigenaar tussen de paarden gereden en we beginnen rustig in het 1,10.’ Siebe praat enthousiast over zijn pony’s. ‘Voodstock houdt erg van eten. Hij is een knuffel en wil altijd meewerken. Sally moet ik nog leren kennen. Zij heeft vooral meer lossigheid nodig. Thuis heb ik nog een heel leuke palomino staan. Dat is echt mijn lieveling. Ik rijd natuurlijk wel gewoon dressuur in de training, maar dat zou ik niet op wedstrijd willen doen. Ik ben goed in springen en dat doe ik het liefste.’ Hoewel hij zijn mannetje staat tussen de paarden, rijdt Siebe toch liever tussen de pony’s. ‘Daar zijn meer ruiters die ik ken en het is voor de pony’s toch fijner als het meer op maat staat qua afstanden. Vervelende opmerkingen? Nee, die krijg ik nooit zo bij de paarden. Ze kijken wel soms, ook omdat ik nog best jong ben. Als ik dan win, moeten we vaak lachen.’ Het valt Siebe op dat in België meer pony’s tussen de paarden meedoen dan in Nederland.
Hij komt uit een echte paardenfamilie en zijn vader springt zelf en handelt. Steve Guerdat en Harry Smolders zijn grote voorbeelden. Toch wil hij met de overstap naar de paarden nog even wachten. ‘Ik ben niet zo groot en pas beter op een pony. Mijn doel is om het EK te rijden. Professioneel springruiter worden hoeft niet van mij. Ik wil liever jonge paarden opleiden en wat handel doen.’ Zijn pony’s zijn nog niet te koop, maar dat komen ze wel als over twee jaar zijn ponytijd voorbij is. ‘Dat is jammer, maar ik moet toch verder. Als ik er dan weer andere kinderen blij mee kan maken, is het goed.’
Anne:
‘In de Z was ik bang om mezelf tegen te komen, maar Sally kan echt alles’
Anne Korbee: ‘Sally’s karakter is ongelooflijk’
Nog 1 winstpunt, dan mag Anne Korbee haar negenjarige Haflinger Miss Sally uitbrengen in de klasse ZZ-Zwaar dressuur. De merrie is een echte spierbundel tussen de KWPN-ballerina’s. ‘In de Haflingerwereld wordt ze juist als te elegant en soepel gezien. Haar karakter is ongelooflijk. Ze is echt geweldig. Ik zit momenteel niet lekker in mijn vel, maar zij sleept me erdoorheen.’ Annes moeder en stiefvader zochten een brave pony om mee te mennen. Springruiter Anne ging voor de gezelligheid mee. ‘Sally liep los in een paddock en kon nog niks. Ik zag een goed achterbeen, maar voor de rest was het zo’n vlugge krabbelpony. Ik had er weinig mee, maar het leek me handig om haar eerst zadelmak te maken, zodat er tenminste een stuur op zat als ze voor de kar ging.’ Voor de grap deed Anne mee aan een onderlinge wedstrijd. Ze gaf de teugels vervolgens niet meer uit handen. De merrie pakte alles zo goed op, dat dressuurrijden een ware uitdaging werd, waar Anne geen genoeg van krijgt. De combinatie vloog door alle klassen. ‘Ik werd M en dacht dat het daar wel een beetje zou stoppen, maar ook dat ging fluitend. In de Z was ik bang om mezelf tegen te komen. Ze kan echter alles en springt wissels voor een 10. De middengangen zijn wel lastig, want ze beweegt nou eenmaal niet als een paard. Voor het halsstrekken krijg ik vaak weer heel hoge cijfers, dus dat compenseert. Ook kunnen we altijd een stabiele, nette proef neerzetten, waarmee je ook scoort.’ Vooral in de lagere klassen kwam Anne juryleden tegen die hun wenkbrauwen optrokken. ‘Nu ik op hoger niveau rijd, zijn ze vaak positief verrast. Sally heeft namelijk een mooie, gedragen tweede draf.’ Ook de reacties van collega-ruiters zijn wisselend. ‘Ik word wel eens bijna omver gereden in het losrijden. Als ze op me neerkijken denk ik, wacht de punten maar even af.’
Anne: ‘Miss Sally’s karakter is ongelooflijk’
Valerie:
‘We zijn zo erg op elkaar ingespeeld dat het er makkelijk uitziet’
Valerie: ‘Bij de eerste start werden we meteen eerste met 4 winstpunten’
Valerie Vroegh: ‘Shasim heeft zo veel voor me gedaan’
C-pony Shasim zadelmak maken was een hele uitdaging. Valerie Vroegh was negen en vergaf de ondeugende pony alles, omdat ze vanaf het eerste moment dat ze hem zag dol op hem was. Ze nam hem mee naar een B-dressuurwedstrijd. ‘Ik dacht, ik zie wel wat er gebeurt. Hij vond het leuk.’ Op haar achttiende was de M bereikt, maar Valerie was nog lang niet uitgereden met Shasim. Een C-pony tussen de paarden is natuurlijk wel een opvallende verschijning. Het blijkt echter geen beletsel voor het behalen van winstpunten, al had Valerie wel even haar twijfels toen ze aan de Z1 toe was. ‘Ik besloot het gewoon te proberen. Als de jury’s het niks zouden vinden, zelfs als het voor mij wel goed voelde, kon ik altijd nog besluiten om te stoppen. Bij de eerste start werden we meteen eerste met 4 winstpunten.’ Valerie krijgt veel positieve reacties. ‘Mensen vinden het stoer en knap. Ze vinden Shasim een leuke pony. Dat is ook echt zo. Ik heb hem al elf jaar, dus we zijn zo erg op elkaar ingespeeld dat het er makkelijk uitziet. Ik ben niet zo groot en hij is vrij breed gebouwd en ziet er daardoor groter uit. Al valt hij natuurlijk wel op tijdens het losrijden tussen de paarden.’
Het voordeel van een kleine pony vindt Valerie dat ze hem makkelijk kan verzamelen. ‘De eenvoudige wissels gaan bijvoorbeeld altijd erg goed. Daar staat tegenover dat hij niet zo beweegt als een paard. Een uitgestrekte galop wordt nooit zo ruim of bergop. Het duurde daarom ook best lang voordat Shasim de wissels goed sprong, want daar is zweefmoment voor nodig. Ze zitten er nu goed in, want we hebben in deze coronaperiode lekker kunnen doortrainen. Als ik de laatste 2 winstpunten in de Z1 haal, ben ik klaar om over te stappen.’ In een Z-baan heeft ze meer ruimte dan een paard, hoewel dat niet alleen een voordeel is. ‘Weet je wel hoe lang zo’n diagonaal is met die ponypasjes…?’ lacht ze. Valerie werkt bij een stal waar ze jonge paarden zadelmak maakt en uitbrengt. Toch heeft ze geen behoefte aan een eigen paard. ‘Ik wil met Shasim doorgaan tot hij aangeeft dat hij het niet meer leuk vindt. Ik ken hem goed genoeg om dat aan te voelen. Dan mag hij met pensioen, want hij heeft zo veel voor me gedaan. Tot die tijd gaan we door, want ik vind het geweldig met hem.’
Marinka:
Als paarden ergens omheen moeten, kan Klemens er meestal voorlangs’
BEROEMDE ROLMODELLEN Vlak ze niet uit, die pony’s. Zelfs in de topsport zijn er die zich met paarden kunnen meten. De 1,45 metende Theodore O‘Connor, in de wandelgangen ‘Teddy’ genoemd, won in 2007 een bronzen medaille op de vijfsterren-eventingwedstrijd in Kentucky. Met de Amerikaanse Karen O’Connor behaalde hij dat jaar twee gouden medailles op de Pan Am Games. De Engelse pony Stroller won eind jaren zestig met Marion Mould-Coakes meerdere internationale springwedstrijden. Hij was slechts 1,44 meter. Er zijn komische foto’s waarop hij in de prijsuitreiking tussen enorme paarden staat.
Marinka Keus: ‘Hij gaat voor me door het vuur’
Marinka Keus start al enige tijd met haar opvallende D-pony Klemens tussen de paarden. ‘Dat kwam omdat ik vond dat hij meer ervaring op moest doen. We waren bij de pony’s al ZZ-springen, dus de hoogte is geen probleem. Ik heb hem meegenomen naar een B-wedstrijd om het gewoon eens te proberen. Die wonnen we meteen. Op dit moment starten we M tussen de paarden.’ Marinka omschrijft Klemens als haar beste vriend. ‘Hij is sensibel en in het begin vond hij alles spannend, maar nu gaat hij voor mij door het vuur.’ Marinka is zelf 1,60 meter en past qua lengte prima op een pony. De valkkleurige Klemens heeft een grote galop, maar de afstanden tussen de sprongen zijn wel een kwestie van goed nadenken. ‘Je kunt niet zomaar een parcours in rijden en denken dat het goedkomt. Ik moet vooraf een plan maken hoe ik op de sprongen ga aanrijden en ritme houden. Dubbelsprongen en driesprongen zijn best lastig, hoewel hij daarin door zijn grote galop vaak dezelfde hoeveelheid sprongen haalt als paarden. Alleen in een lijntje heb ik er soms een meer nodig.’ Volgens Marinka heeft een pony ook voordelen. ‘Ik ben veel sneller, want ik kan korter draaien. Als paarden ergens omheen moeten, kan Klemens er meestal voorlangs.’
Sommige deelnemers hebben er moeite mee, een pony tussen de paarden. Marinka vermoedt dat dat komt omdat ze veel wint. Stijlpunten van 80 of zelfs 90 zijn geen uitzondering. Na het behalen van het indoor kringkampioenschap werd zelfs beklag gedaan bij de jury. ‘Ik moest daarom lachen. Die mensen konden er niet tegen dat een pony het beter deed. Gelukkig krijg ik ook veel leuke reacties en complimenten van deelnemers en juryleden, die het knap vinden.’ Klemens is ook M-dressuur, maar die discipline kan bij beide op minder enthousiasme rekenen. Eventing had Marinka graag willen doen met hem, maar dat kwam er niet van, omdat alle wedstrijden vorig seizoen werden afgelast. Aan het sprookje komt helaas een einde, want Klemens staat te koop. Toch is Marinka er nuchter onder. ‘Het is lastig, maar ik wist dat dit een keer ging gebeuren. Ik heb meer pony’s die ik ook tussen de paarden ga rijden. Ik wil verder en dan hoort dit erbij. Al zal ik wel een traantje wegpinken als hij gaat.’ <
Marinka: ‘Ik krijg veel leuke reacties en complimenten van deelnemers en juryleden, die het knap vinden’