Matt Harnacke en Jesse Drent
‘Paardenmensen mogen elkaar onderling minder aanvallen’
Als je samen meer dan een miljoen volgers hebt op social media, dan heb je behoorlijk wat invloed. Matt Harnacke en Jesse Drent zijn zich daarvan bewust en willen een positief beeld van hun leven met paarden naar buiten brengen. “Het is belangrijk om met z’n allen de paardenwereld in een goed daglicht te plaatsen. Transparantie is wel vereist. Wij tonen geen schijnwereld, we laten het ook zien als iets niet goed gaat.”
Tekst Tessa van Daalen Beeld Sushilla Kouwen
Ze leerden elkaar in 2016 kennen via social media, een halve aardbol van elkaar verwijderd. De liefde voor paarden zorgde voor de klik. Toen ze elkaar ontmoetten was Matt al een bekend model. Hier kende nog bijna niemand hem. Jesse daarentegen had een enorme schare fans. Matt: “Ik wist niet wat ik zag. Hij leek wel de Justin Bieber van de paardenwereld.” Jesse bekent dat hij nog nooit had gehoord van de merken, waarvoor Matt model stond. “Ik had niet eens een paspoort en sprak geen Engels.” Een onwaarschijnlijke, maar op een bepaalde manier toch gelijkwaardige, bijzondere vriendschap was geboren. Matt bekent dat hij wel even moest wennen aan de Nederlanders. “Nogal direct ja. Wel een efficiënte manier van communiceren. En jullie bedoelen het goed”, lacht hij.
Matt: ‘Ik heb het gevoel dat de ergste negativiteit vooral van de paardenmensen zelf komt’
Vrijheidsdressuur is het handelsmerk van Jesse. Hoe leer je jouw paarden kunstjes? Jesse: “Ieder paard leert anders. Het verschilt per dag, je bent zelf ook steeds anders. Ik probeer te focussen op het positieve, op kleine stappen die wél goed gaan. Natuurlijk wil ik antwoord op mijn vraag, maar richt je niet gelijk op het eindresultaat. Paarden proberen het altijd goed te doen. Als dat een beetje in de richting is waar ik naartoe wil, beloon ik ze uitbundig met mijn stem. Hoe enthousiaster, hoe meer ze hun best doen, is mijn ervaring. Ik ben ervan overtuigd dat ze allemaal alles kunnen en ook willen leren. Dat lukt alleen als ze ervoor open staan. Ze moeten weten dat ze hun mening mogen geven, dat ze iets mogen proberen en niet bang hoeven te zijn om een fout te maken. Een paard moet gaan onderzoeken wat je bedoelt. Hebben ze dat vertrouwen, dan kun je alles met ze. Het gaat niet om de kunstjes, maar om die samenwerking.
Jesse: ‘Laat zien hoe happy je paard is en de lol die je samen hebt’
Jesse Drent (27) vormde aanvankelijk met Eva Roemaat het duo Nalanta. Tegenwoordig gaat hij alleen op pad voor shows en clinics over vrijheidsdressuur en positief trainen. Hij heeft een hechte vriendschap met Matt en samen zijn ze Horseworld TV begonnen. Jesse schrijft boeken en ontwikkelt ook paardenspullen voor zijn merk Nalanta.
Als ik met een paard begin en hij snapt het nog niet, dan zie je vaak dat hij gefrustreerd wordt, niks meer doet of juist alles tegelijk. Dat is dezelfde reactie die verschillend wordt geuit. Blijf rustig en focus op wat je wel wilt. Bij de één moet je nog enthousiaster zijn, bij de ander kalm blijven. Zoek naar die kleine vooruitgang, wees daar blij mee en stop dan. Uiteindelijk gaan ze het steeds leuker vinden, ook als ze je niet meteen snappen. Weet goed wát je vraagt. Ik vind dat zelf wel eens moeilijk. Maar dat is belangrijk, anders weet je ook niet of het antwoord van je paard in de goede richting is. Wees nooit boos of teleurgesteld als het niet meteen lukt. Een paard heeft soms even tijd nodig iets te begrijpen. Het betekent niet altijd dat je vraag verkeerd is.”
Werken aan de hand wint aan populariteit. Wat is het verschil met vrijheidsdressuur? Jesse: “Is er verschil? Het staat voor mij allemaal voor een betere communicatie. Basisgehoorzaamheid of kunstjes, die scheidslijn is niet zo scherp voor een paard.”
Matt: “Mijn paarden zijn netjes opgevoed. Meelopen zonder je ondersteboven te trekken, dat idee. Maar ze konden niet op commando steigeren of de Spaanse pas. Ik wilde dat speelse element ook. Chase, die met me mee is gekomen uit Australië, had in die tijd een blessure, waardoor ik hem niet mocht rijden. Ik vroeg Jesse me te leren hoe ik hem kon laten lachen op commando. Ik dacht dat steigeren nooit zou lukken, dat had hij zijn hele leven nog nooit gedaan. Lang verhaal kort: steigeren is nu zijn beste kunstje. Ik rijd mijn paarden voornamelijk onder het zadel. Dressuur is meer technisch. Je bouwt op vanaf een basis en gaat pas door naar het volgende als het voorgaande is bevestigd. Jesse kan zomaar op een dag roepen dat hij galopwissels gaat oefenen aan de hand. Voor mij gaan daar behoorlijk wat stappen aan vooraf, zoals het hebben van een verzamelde galop. Maar Jesse gaat gewoon spelen, van richting veranderen, het goede belonen en de foutjes negeren. Dan lukt het hem ook.
Matt: ‘Het besef dat het impact heeft wat ik naar buiten breng, is er altijd’
Ik bewonder zijn creativiteit. Je kunt niet elke dag op dezelfde manier met een paard werken, dat gaat vervelen. Variatie en snel kunnen schakelen is nodig, want als iets niet werkt moet je het op een andere manier proberen.”
Jesse vult aan dat hij ook veel van Matt heeft geleerd. “Matt kan zeer gefocust werken. Ik vlieg alle kanten op, doe van alles door elkaar. Door hem heeft mijn werk meer structuur gekregen.”
Via social media hebben jullie een enorm bereik. Iedereen kijkt mee. Hoe spontaan kun je zijn? Matt: “Het was nooit mijn intentie om een bekendheid te worden, maar het besef dat het impact heeft wat ik naar buiten breng, is er altijd. Ik moet er echt zeker van zijn dat informatie die ik deel klopt, dus niet alleen omdat ik iets denk. Ik probeer het goede voorbeeld te geven, maar geen onrealistisch beeld van mijn leven of mijn paarden te schetsen. Als je oprecht laat zien hoe het gaat, krijg je soms nare berichten. Ik was bijvoorbeeld met één van mijn paarden met de piaffe aan het spelen. Niks serieus nog, gewoon als oefening om hem achter sterker te maken. Hij is Spaans, heeft een kort model met een enorm nek, dus hij kroop achter de loodlijn. Maar ik had geen gewicht in mijn handen. Ik weet dat het niet perfect is. Dan krijg je reacties.”
Jesse: “Natuurlijk denk ik erover na wat ik online zet. Maar de druk om elke keer weer met iets nieuws en verrassends te komen is groter dan de zorg dat iets verkeerd valt. Het kan mij niet schelen als ik er een keer slordig bij loop. Je moet dicht bij jezelf blijven, authentiek zijn.”
Matt: “Youtube en onze eigen socials zoals Instagram doen we zelf, maar voor Horseworld hebben we een camerateam en assistenten.”
Jesse: ‘Een paard heeft soms tijd nodig om iets te begrijpen. Het betekent niet dat je vraag verkeerd is’
Matt: ‘Ik probeer het goede voorbeeld te geven, maar geen onrealistisch beeld van mijn leven of paarden te schetsen’
Matt Harnacke (26) is in Italië geboren. Hij emigreerde op jonge leeftijd met zijn ouders naar Australië en werd gescout tijdens een paardenwedstrijd. Een modellencarrière voor grote merken volgde, maar daarnaast bleven de paarden trekken. Hij is naar Nederland verhuisd, omdat er hier meer kansen zijn op paardengebied. Matt werkt naast zijn modellenwerk ook voor FEI TV, is als partner betrokken bij Elite Iberian Sport Horses en ontwerpt ruitersportcollecties. Met zijn eigen PRE’s rijdt hij subtop. Hij heeft de meeste volgers op social media van alle paardenmensen in de wereld.
Jesse en Matt over paarden trainen
In onderstaande audio vraagt redactrice Tessa van Daalen meer specifiek aan Jesse Drent en Matt Harnacke hoe zij aankijken tegen de wijze waarop hun paarden leren en hoe ze dit inzetten tijdens de training.
De paardenwereld ligt onder een vergrootglas. Het lijkt lastig om mensen die al negatieve gedachtes hebben op een ander spoor te brengen. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Matt: “Ik heb het gevoel dat de ergste negativiteit vooral van de paardenmensen zelf komt. Dat er ooit een ban op de paardensport komt, geloof ik niet. In de zeven jaar dat ik actief ben op social media zijn nare commentaren van niet-paardenmensen op één hand te tellen. Het wordt overigens ook wel tijd dat de paardenwereld meer verantwoordelijkheid neemt. Er zijn nog altijd misstanden waar niet tegen wordt opgetreden. Ruiters waarvan iedereen wéét dat ze niet correct met hun paarden omgaan, maar waar niets van wordt gezegd. Dan moet je dus dingen gaan verbergen, vraag je fotografen bepaalde foto’s niet te gebruiken of wordt de losrijring verboden voor toeschouwers. Dat wekt argwaan, wat juist averechts werkt. Wees open en zorg dat er echt wat verandert waar dat nodig is. Een op zich technisch correcte proef, waarin een ruiter ruw met zijn paard omgaat, zou een lage score moeten opleveren. Dat gebeurt lang niet altijd, zeker niet als het een bekende ruiter is. Het verbaast me iedere keer weer. Iemand met weinig kennis van zaken ziet alleen dat ruwe. Dat moet je niet willen. Als je paardenwelzijn serieus neemt, zouden de overkoepelende organisaties op dit gebied meer kunnen doen.”
Jesse: “Ik krijg heel af en toe negatief commentaar. Die tegenstanders beschouwen vrijheidsdressuur als een soort circusact. Wat volgens mij belangrijk is, is dat we als paardenmensen onderling elkaar minder aanvallen en meer delen. Laat zien hoe happy je paard is en de lol die je samen hebt.”
Zijn showpaard Andorra wordt 29, is hartstikke fit, maar hoeft van Jesse niet meer op te treden. Shetlander Macho is nu de ster. Antares en Gaio zijn in opleiding. Meer plannen? “Andorra mag doen wat ze wil. Ik wilde stoppen nu ze nog goed is. Antares en Gaio rijd ik voornamelijk onder het zadel en bitloos, gewoon omdat me dat goed bevalt. Je moet kijken wat bij je paard past.”
Jesse: ‘Je moet dicht bij jezelf blijven, authentiek zijn’
Jesse reed in het verleden ook trainingspaarden, maar kan er niet goed tegen als ze weggaan. Hij concentreert zich momenteel op de shows en rijdt daarom even geen dressuur- of springwedstrijden. “Ik haal veel plezier uit wat ik doe en wil daarin groeien. Wedstrijden rijden kan altijd nog. Ik wil meer producten met Nalanta ontwikkelen. En misschien nog één of twee paarden erbij.”
Matt heeft naast Chase en de Shetlander Bear Iberische hengsten, waaronder Emporio en Etro. Waarom die voorkeur voor dat type paarden? “Dat barokke spreekt me aan, die enorme nek. Hengsten zijn een uitdaging, omdat ik daardoor moet blijven opletten. Die focus vind ik leuk. Emporio start ik in de Lichte Tour en met hem heb ik meegedaan aan de Iberische Europese kampioenschappen in België. Dat was mijn eerste internationale wedstrijd. Geweldig. Ik wil graag winnen, maar hij is nogal erg hengst, dus hij moet meer mee om te wennen. Het doel is absoluut Grand Prix.”
Hoe goed de vriendschap ook is, samen trainen bevalt minder. Matt heeft lessen van Coen van der Vlught, terwijl Jesse af en toe samen oefent met Yvet Blokesch van Feather Light Horsemanship en soms naar de Franse Alizée Froment gaat. Een droom van hem is trainen bij Frédéric Pignon. “Die man is zo’n voorbeeld voor me. De band die hij heeft met zijn paarden is onvoorstelbaar.”
Matt is nog altijd actief als model. Heeft dat een houdbaarheidsdatum en zijn er toekomstplannen? “Er is juist veel vraag naar wat oudere mannelijke modellen, want de duurdere merken zijn vooral bij die groep in trek. Ik kan nog wel even voort. Niet fulltime, want daarvoor vind ik de paarden te leuk. Ik heb nu veel afwisseling en dat bevalt prima. Ik blijf online actief, want ik vind het fijn om te delen. We zijn ambitieus, dus er komt nog meer aan. Kunnen we nu nog niet onthullen, blijf ons volgen.” <
