Dol op Dorus

Het is zijn zachte bruine wintervacht, zijn koddige koppie dat wijsheid uitstraalt én het zijn z’n prachtige lange wimpers. Maar bovenal zijn het die ogen. Dorus heeft, wat ervaren paardenmensen noemen ‘een goed oog’. Groot, glanzend en bruin, en ze stralen niets anders uit dan vriendelijkheid. >> VERRASSING We gingen op bezoek bij FNRS-manege Sequoia Stables in Ermelo, waar we door instructrices Savanna Leenders en Vivian Sluis worden voorgesteld aan ‘hun’ topper. De dames leggen uit dat deze reportage bedoeld is als een verrassing voor hun werkgeefster Pauline Verschuren, de eigenaresse van Sequoia Stables. Zij is minstens zo dol op Dorus als alle werknemers én de klanten bij dit manegebedrijf. Als we aankomen in Ermelo staat Dorus al klaar op de poetsplaats, met glimmende hoefjes, een uitgeplozen staart, glanzende manen en een verbaasde blik in zijn prachtige ogen. "Hij snapt er niks van", lacht Savanna. "Normaal wordt Dorus door de kinderen gepoetst en nu staat hij hier helemaal alleen op de poetsplaats. Hij vraagt zich echt af wat we in hemelsnaam met hem gaan doen."

>> BESTE BEENTJE Vivian vertelt dat Dorus al 17 jaar bij Sequoia Stables staat. "De meeste manegeklanten, maar ook het personeel, weten niet anders dan dat Dorus er is. Hij is inmiddels 28 jaar oud, maar nog topfit. Hij is super voorwaarts en of je hem nu laat dressuren, balkjes lopen of springen; Dorus zet altijd zijn beste beentje voor. Veel volwassenen die hier komen met hun kinderen die willen leren paardrijden, hebben zelf ooit vroeger op Dorus gereden. Mijn zusje, ze is nu 21 jaar, had als achtjarige haar eerste les op Dorus en dat geldt ook van Savanna!" "Ik was ook acht toen ik hier in 2008 ging lessen", vertelt Savanna. "Toen was Dorus er al en toen was hij al een rots in de branding. Ik reed vaak op hem en nog steeds rijden alle kinderen graag op Dorus. Hij kan heel fijn lopen, is heel braaf en gehoorzaam én bovenal ook nog eens heel knap. Gemeen of ondeugend staat niet in zijn woordenboek en hij vindt het heerlijk om gepoetst en geborsteld te worden. Dorus is echt het lievelingetje hier op stal. Het is bijzonder om te zien wat hij voor de kinderen doet. Dat is in al die jaren niet veranderd."

>> OORTJES EROP Als we vragen wat nu precies hetgeen is dat Dorus zo leuk maakt, zegt Vivian: "Toen hij hier net op stal was, in zijn jongere jaren, was Dorus soms best pittig en snel. Welshpony’s kunnen fel zijn en ook Dorus kon hard draven. Als hij wist dat hij mocht aangalopperen, weigerde zijn handrem nog weleens dienst. Maar gemeen was hij nooit. Tegenwoordig is Dorus tijdens de lessen de braafste pony die je je kunt voorstellen, maar dat wil niet zeggen dat er niks in zit. Dorus is zo’n paardje dat constant vrolijk kijkt, altijd de oortjes erop heeft en graag wil werken. Maar soms, als kinderen hem uit de stal willen halen, dan laat hij zich niet pakken. Dan blijft hij ronddraaien totdat er een volwassene bij komt. Die kan hem dan zo bij zijn halster pakken en meenemen naar de poetsplaats."

>> SORRY HOOR Savanna: "Het is ook echt heel bijzonder hoe Dorus zich aanpast aan zijn ruiter. Als wij tijdens de les zien dat zijn ruitertje uit balans raakt, en Dorus loopt helemaal aan de andere kant van de rijbaan, dan hoeven we alleen maar ‘Hooo Dorus’ te zeggen en hij gaat stilstaan. Als er een ervaren ruitertje op zijn rug zit, zoals Noor die voor de foto’s op hem reed, dan is hij fris en fruitig en heel voorwaarts. Maar met een beginner of iemand die een beetje bang is, wordt hij een andere pony. Dan is hij heel voorzichtig en past hij zijn tempo aan. En mocht er eens iemand dreigen van zijn rug af te glijden of zelfs echt de grond raken, dan stopt Dorus onmiddellijk. Dan snuffelt hij aan zijn ruiter alsof hij wil zeggen: ‘Sorry hoor.’ Serieus, als het zou kúnnen, dan zette Dorus een gevallen ruitertje zelf weer op zijn rug." <